Yemek pişirmek yanında, elişi ve nakış dikiş işlerine de merakım vardır. Eskiden, zamanımın bol olduğu dönemlerde elimden elişi düşmezdi. Oyalar, danteller, etaminler ve örgü işleri... Ama şimdi buna zaman ayırmam çok zor. Hele uzun zaman alan projelere girişmem mümkün değil. Elişi faaliyetim kızımla gerçekleştirdiğimiz kısa hobi faaliyetlerinden öteye gidemiyor ne yazık ki. Ama özlüyorum. Çünkü benim için elişi de en az yemek pişirmek kadar zevk aldığım bir uğraş.
Bilirsiniz, gelin mutfağı kuru kuru hazırlanmaz. Erzak da dizilmeli. Benim kelebek kızım, sevdiklerine sürprizler yaparak onları şaşırtıp mutlu etmeyi çok sever. Geçen yıl Beyza'cığımın düğün hazırlıkları sırasında, Emine "Anne, Beyza Abla'ma birşeyler hazırlayalım." deyince, elimizdeki malzemelerle, birlikte bu kavanozları hazırladık. Beyza çok mutlu oldu. Tarhana, domates sosu ve reçelden oluşan dört kavanoz, Beyza'mın mutfağının baş köşesine oturunca, doğrusu biz de çok mutlu olduk. Ama en çok da Emine!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder